Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Gdy 4 października 1940 r. przed drzwiami jego parafii w miejscowości Hubertusburg koło Lipska stanęli funkcjonariusze Gestapo, by go aresztować, 27-letni ks. Scheipers miał już u nich bogatą kartotekę: wcześniej inwigilowano go, gdyż prowadził z zaangażowaniem duszpasterstwo młodzieżowe, a przede wszystkim – ponieważ opiekował się polskimi robotnikami przymusowymi. To ostatnie przesądziło o jego aresztowaniu. Scheipers spędził pół roku w więzieniu w Lipsku, a potem trafił do Dachau, gdzie zakwalifikowano go jako „wroga państwa”. „Można było tylko przeklinać albo się modlić”, „Nigdy nie byłem tak blisko Boga jak w kacecie” – wspominał potem.
Przez obóz ten przeszło łącznie 40 tys. więźniów, największą grupę (jedna trzecia) stanowili Polacy. Także Polacy tworzyli największą grupę spośród 2720 duchownych (głównie katolickich) więzionych w Dachau: z 1780 polskich księży zginęło 868. Przebywało tu również za „działalność antypaństwową” 447 księży z Niemiec i Austrii (91 zginęło) . Scheipers miał szczęście, przeżył obóz (niemal cudem uniknął zagazowania, gdy był chory), a 27 kwietnia 1945 r. uciekł z marszu śmierci podczas ewakuacji – po to, aby dzień później w kobiecym przebraniu wrócić na trasę marszu i przekazać żywność współtowarzyszom.
W 1946 r. wrócił do biskupstwa Drezno-Miśnia, które znalazło się w sowieckiej strefie, a potem w komunistycznej NRD. Pracował w różnych parafiach w Saksonii i znów wszedł w konflikt z systemem totalitarnym. Był inwigilowany przez tajną policję Stasi, która – jak się okazało po otworzeniu archiwów – wykorzystywała przeciw niemu aż 15 informatorów. W latach 70. Stasi chciała zmontować mu proces za „działalność antypaństwową”, ale ostatecznie do niego nie doszło – władze NRD uznały, że byłoby to „niepolityczne”.
Już na emeryturze ks. Scheipers lubił zwłaszcza spotykać się z młodzieżą. W 1997 r. wydał wspomnienia „Idąc po krawędzi. Jako ksiądz pod dwiema dyktaturami”. W 2003 r. Jan Paweł II mianował go honorowym prałatem domu papieskiego, a w 2013 r. podziękowała mu Polska: otrzymał Krzyż KawalerskiOrderuZasługiRP. ©℗
KNA, BISTUM DRESDEN
